Ölüme ramak kala yarım kalanlar

   Dünya umduğumdan daha hızlı ilerliyor.Ölüme ramak kala insanlar hala yaşamaya çalışıyor.Ölüme ramak kala bir ölünün yarım bıraktığı patiği bir yaşayan örüyor. Orhan Veli'de diyor ya 'Bir ölünün hala yatağı sıcak,
Birinin saati işliyor kolunda.' Birileri gözlerini sonsuza kadar kaparken, birileri hala bir ölünün yarım bıraktığı patiği devam ettiriyor.
   Ve her şey yarım kalıyor.
   Beşer ecelin zamanını, yerini değiştiremiyor.Beşerin aklı almıyor, beşer şaşıyor.
   Duygular hep yarım kalıyor.Gözyaşları yarım kalıyor.Bir yerden sonra akmayan gözyaşları yarım kalıyor.Sanmayın ki kuruyor sadece yarım kalıyor.
   İnsan artık ağlamıyor.İnsan nisyandan geldiği için susmuyor.İnsan yarıda kaldığını kalacağını bildiği için susuyor.Her yaşanılan yarım kalıyor, insanın yarısı kalıyor.Yarım kalmış insan tekrar yola koyuluyor.Bir yarısı gitmiş olarak başlıyor yeni bir şeylere. Sonra kalanında yarısı gidiyor, sonra diğer yarısı, sonra kalan ötekinin...İnsan bölünerek sona yaklaşıyor.
   Yarım kalmış bir patik hala örülüyor birinin elinde.
   Ve sonunda patik bitiyor.Biri ayağına giyecek o patiği.Soğuk gecelerde ısıtacak birinin ayağını.Tamamlanmış gözüken bir patik bütün arda kalan yarımları simgeliyor.
   Hani bu patiğin ipini üreten nerde
   Bu patiğe başlayan nerde
   Bu patiği bitiren nerde
   Hani bu patiği giyen nerde...
   İnsanlar yarım kalıyor.Patikler yarım kalıyor.
   İnsan nisyandan gelmiyor.İnsan hiçbir şeyi unutmuyor.Yarım kaldığını kalacağını bildiği için susuyor sadece.
   Ve her şey öyle ya da böyle yarım kalıyor, tıpkı bu dünyanında ansızın yarım kalacağı gibi...Bu kadar.
   Hayır sanırım bu kader. Ve henüz vakit varken inanalım.Mutlu sonlar inananlar içindir.