Yaşlılar görüyorum sokakta yürüyen ağır, aksak adımlarla.Yaşlılar görüyorum.''Dante gibi ortasındayız ömrün'' demeye geç kalmış, ömrün sonuna gelmiş yaşlılar...
Yaşlılar görüyorum sokakta bakamıyorum gözlerine.Gözleri umutsuz, cansız, ürkek bakıyor.Bakamıyorum gözlerine.Yaşlılar görüyorum hani ''yaş geçer de gönül geçmez'' diyenlerden.
Vakit gelmiş sona yaklaşmış, göz kapakları çökmüş, yürümeye mecali kalmamış.Genç bir gönlü taşımaya elverişli olmayan bir beden.
Yaşlılar görüyorum sokaklarda, gönlü genç,canlı durmayı bırak her gün en taze heyecanla yine yeniden atmak isteyen.Beden bu yüreği taşımayınca, bir çelişki alıp başını gidiyor.Bedene ağır gelen yüreğe de ağır geliyor.Yaşlılar görüyorum sokakta bu yüzden düşmüş göz kapakları bu yüzden bakamıyorum gözlerine.Umutsuz çaresiz gözler bakıyor etrafa, ağır bir beden yürüyor, yüreğe söz söylenmiyor,yüreği o beden taşıyamıyor.
Yaşlılar görüyorum sokaklarda, sonra seni görüyorum, bedenim ağır değil belki ama yüreğim ağırlaşıyor benimde , bakamıyorum gözlerine, bir hıçkırık düğümleniyor yüreğimde.Seni görüyorum sokakta yok bu yürek benim değil, bu bedende.
Yaşlılar görüyorum önce, sonra seni görüyorum, en son kendimi görüyorum.Yüreğin söylediğini beden dinlemiyor, bedenin söylediğini de yürek...
Ve ben bir sokakta öylece yürüyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder